هرآنچه درباره پول توجیبی دانش‌آموزان باید بدانید
خانواده‌ها باید توجه خاصی به پول توجیبی کودکان خود داشته باشند. پول توجیبی کودکان بستگی به سن و سال آنها خواهد داشت. اما والدین باید بدانند که با فرستادن کودک به مدرسه و قرار گرفتن در موقعیت‌های اجتماعی کودک نیاز به داشتن قدرت برنامه‌ریزی دارد.
زمانی که کودک به مدرسه می‌رود شرایط تربیتی او وارد مرحله جدیدی خواهد شد. مرحله‌ای که تا حدود زیادی بعد اجتماعی نیز پیدا میکند و ملزومات رفتاری خاصی را نیز اقتضا میکند. یکی از مواردی که در این زمان پیش می‌آید، مربوط به مسائل مالی است. نحوه دریافت پول و برنامه ریزی برای هزینه و پس انداز آن، در ایام مدرسه به کودک آموخته می‌شود و پایه رفتار‌های اقتصادی در او پرورش داده خواهد شد.
در دادن پول توجیبی به کودک باید عدالت رعایت شود. برخی از والدین به این موضوع اهمیت نمی‌دهند در حالی که اهمیت دادن به این مسئله باعث رشد شخصیتی کودک، ایجاد حس استقلال و حس تشخص در وجود او خواهد شد.
برخی والدین در این امر افراط می‌کنند و پول زیادی را برای این منظور در نظر می‌گیرند که این مسئله هم اشتباه است و باعث رشد خودخواهی و زیاده خواهی در وجود کودک خواهدشد، قدرت مدیریت مالی را از او خواهدگرفت.
برای پولی که به عنوان پول توجیبی به فرزند خود می‌دهید، زمان و مقدار مشخصی را تعیین کنید و به این قواعد پایبند باشید. این کار به کودک شما می‌آموزد که باید برای هزینه‌های خود حدودی را تعیین کند. به نوعی این کار آغاز آموزش برنامه ریزی به کودکان است. در مورد مبلغ پول نیز دقت داشته باشید.
هزینه‌های فرزندتان را مناسب با سن و شرایط او و خانواده برآورده و سعی کنید پولی که به او می‌دهید، برای او کافی باشد. پول کمتر از مقدار مورد نیاز او، باعث می‌شود او خیلی زود با مشکلات اقتصادی رو در رو شود و خود را ناتوان احساس کند. پول بیش از نیاز کودکان نیز معمولا او را به سمت مصارف تصنعی می‌کشاند.
وابسته کردن دریافت پول توجیبی به انجام وظایف کودک در منزل، مدرسه و یا انجام امور درسی اشتباه بزرگی است. این رفتار باعث می‌شود که کودک شرطی شود و همواره برای انجام اموری که بخشی از وظایف اوست انتظار جبران داشته باشد و این توقع، آینده او را دچار مخاطره میکند. او باید بیاموزد که برخی از امور، جزئی از مسئولیت‌های اوست، مسئولیت‌هایی که در صورت عدم توجه به آن بازخواست می‌شود.
به او بیاموزید که اگر فوریتی مثل هدیه برای جشن تولد یکی از دوستانش برای او پیش آمده این مسئله را در جمع خانوادگی مطرح کند و درباره این موضوع توضیح دهد. در صورتی که دلایل او را کافی دیدید مبلغی را به او قرض دهید و از او بخواهید که به شکل ماهیانه بدهی خود را پرداخت کند. به این صورت هم از او حمایت کرده اید و هم این که به او برنامه ریزی و مسئولیت پذیری را آموخته اید .
سعی کنید کودک خود را تشویق کنید که بخشی از پول توجیبی خود را برای پس انداز کنار بگذارد و این مبلغ را در برنامه ریزی‌های خود منظور کند. با مشورت و همراهی خود او برایش یک حساب بانکی باز کنید و او را برای بیشتر کردن موجودیش تشویق کنید. اگر کودک شما در سن مناسبی است، پول توجیبی او را به حساب بانکی او واریز کنید تا پولی را که نیاز دارد از حساب بانکی خود برداشت کند و باقی آن را پس انداز کند. این کار علاوه بر این که او را برای ورود به اجتماع و ملزومات زندگی اجتماعی آماده میکند، به رشد حس اعتماد به نفس در وجود او نیز کمک خواهدکرد.
این راهکار‌ها از لحاظ روانی در ذهن کودک می‌نشیند که بی جهت و بی مهابا خرج نکند، قناعت را فرا خواهدگرفت و از دوران کودک متوجه می‌شود (دوران دبستان) که پول بدون زحمت از سوی پدر و مادر فراهم نمی‌شود او قدر پول را بیشتر خواهد دانست و آن را با نقشه خرج خواهدکرد.
روش درست مطالعه چیست؟
روش مطالعه درست یافتن علت‌هاست. پس از حل هر سوال به مسیر رسیدن به پاسخ و به عبارت دیگر به راه‌حل دقت کنید. از پرسیدن سوال خجالت نکشید و سعی کنید به سرعت پاسخ سوال‌هایتان را بیابید.
برای جلوگیری از فراموشی چه کار کنیم؟
مهم‌ترین دلیل فراموشی مطالب درسی، مرور نکردن است. وقتی مطلب جدیدی را میخوانید سعی کنید در همان روز آن را مرور کنید. اگر بعد از چند روز مرور کنید به طور طبیعی بخش‌هایی از آن مطلب را فراموش میکنید. بهترین کار مرور دروس در همان روز و چند روز بعد از مطالعه است تا مطالب به حافظه بلند مدت منتقل شود.
یادداشت برداری
هنگام مطالعه کاغذ و قلمی داشته باشید و مطالبی که میخوانید را بنویسید. این نوشته‌ها احتمالا به دردتان نخواهد خورد، اما کمک بزرگی به شما برای به خاطر سپاری مطالب میکند.
با صدای بلند درس بخوانید
اگر چه ممکن است این گامِ معجزه آسا را نادیده بگیرید، اما درس خواندن با صدای بلند باعث می‌شود که مطالب را به زودی فراموش کنید.
هر روز مطالعه کنید
بگذارید درس خواندن جزیی از زندگی روزمره شما شود درست مثل خوردن و خوابیدن، اگر هر روز مطالعه کنید ذهن شما برای درس خواندن آمادگی بیشتری خواهد داشت.
روزی چند ساعت درس بخوانیم؟
شما حدود ۱۶ ساعت در روز بیدارید، اگر دانش آموز باشید که ۲ تا ۴ ساعت در کلاس درس هستید، ۲-۳ ساعت در جمع دوستانتان هستید، ۲ ساعت غذا می‌خورید و ۲ ساعت هم به نظافت خود می‌رسید فقط ۵-۸ ساعت در روز برای درس خواندن وقت دارید، می‌توانید ۴ تا ۵ ساعت آن را درس بخوانید و ۱-۳ ساعت آن را برای یادآوری و امتحان گرفتن از خودتان صرف کنید.
مرور کردن را فراموش نکنید
بهترین روش برای تثبیت مطالب در حافظه می‌باشد. هر چقدر میزان مرور بیشتر باشد مطالب در حافظه بلند مدت شما ثبات پیدا خواهد کرد. برای مرور کردن سریع از خلاصه‌های خود می‌توانید استفاده کنید.
خوب استراحت کنید
هیچوقت ساعت‌های طولانی پشت سر هم درس نخوانید. حداقل هر یک ساعت یکبار ۱۰ تا ۱۵ دقیقه به خود استراحت دهید. وقتی موضوع شما را خسته کرد کمی استراحت کنید و دوباره از نو شروع کنید. وقتی بعد از استراحت دوباره به سراغ آن موضوع می‌روید بینش جدیدی برای یادگرفتن آن پیدا خواهیم کرد.
خواب مهم است
وقتی پای حافظه، حفظ‌کردن و درک مطلب به میان می‌آید، خواب ارزش بالاترى پیدا میکند. برنامه‌ی منظمی برای خواب بچینید. ساعت مشخصی را به رختخواب بروید و حتی اگر برای روز‌های اول برای خوابیدن با مشکل مواجه شدید در فضای تاریک اتاق و در رختخواب بمانید. دو ساعت قبل از خواب، موبایل و هر صفحه‌ی نورانی دیگر (به خصوص تلویزیون) را کنار بگذارید و یادداشت‌هایی که در طول روز برداشته‌اید را مرور کنید. این مرور به مغز شما می‌فهماند که این موضوع اهمیت دارد، و در حین خواب، اطلاعاتی که در طول روز خوانده‌اید و به آن مرتبط است را تقویت میکند.
چگونه با دانش آموزان خود ارتباط صحیح برقرار کنیم؟
برقراری ارتباط موثر بین معلم ودانش آموز اگر بر مبنای اصول صحیح بر قرار شود، ماندگار خواهد بود.
رابطه معلم با شاگرد بسیار تأثیرگذار است. این رابطه اگر بر مبنای اصول صحیح بر قرار شود، ماندگار، صمیمانه و اثر بخش خواهد بود. معلم خوب باید قدرت برقراری یک ارتباط عاطفی مناسب با توجه به شخصیت دانش آموز را داشته باشد. متاسفانه برخورد نامناسب یک معلم سبب تحقیر دانش‌آموز و درس‌گریزی او خواهد شد. اگر معلم تنها ارتقای درسی یا انضباطی یک دانش‌آموز مد نظرش باشد و به پایه تربیتی، ژنتیکی، ذاتی او توجهی نکند، هیچ‌گونه تاثیر پرورشی و شخصیتی بر دانش‌آموز نخواهد گذاشت.
بین معلمان و دانش آموزان باید رابطه عاطفی باشد که البته گاهی ضعف نظام مدرسه، مدیر و معلم باعث شده است این نوع روابط بین آنها ایجاد نشود. برخی از معلمان قادر به برقراری رابطه عاطفی صحیح به دلیل زیاد بودن تعداد دانش‌آموزان در کلاس نیستند به همین دلیل این روابط را نادیده می‌گیرند.
از سوی دیگر رابطه معلم و والدین باید رابطه نزدیکی باشد. وظیفه اصلی معلم و مدرسه در واقع کمک کردن به رشد دانش آموزان است. هر مشکلی که بین دانش‌آموز و اولیای مدرسه پیش آید، در ابتدا مدیران و مربیان مقصرند، زیرا مسئولیت دانش آموزان به آنها واگذار شده است.
گاهی برخورد یک معلم یا مدیر ناپخته اگر اشتباه باشد اثرات مخربی بر دانش آموز خواهد گذاشت. با توجه به این اتفاق‌ها هم والدین نباید به خاطر اتفاقی که در مدرسه می‌افتد، فرزندشان را تحقیر کنند. با ایجاد استرس در دانش آموز، او را از درس و مدرسه گریزان می‌کنند. البته والدین نسبت به معلمان بیشترین تاثیر را بر شخصیت دانش‌آموزان خواهند گذاشت. رنجاندن دانش آموزان زمینه را برای دیگر خطا‌ها او فراهم میکند. نباید فراموش کرد که صداقت باید همیشه در رابطه بین معلم و والدین وجود داشته باشد.
برقرار کردن روابط عاطفی با دانش آموزان و رفتار محبت آمیز به موقع، از دیگر اصول تعلیم و تربیت صحیح است. این نحو رفتار، به دانش آموزان می آموزد که بر احساسات خود غلبه کنند و به شیوه صحیح، ابراز عواطف کنند.
معلم از طریق درس دادن، رابطه ای علمی با شاگردان برقرار میکند. اگر این روش تدریس با روحیه ای شاد و سرحال باشد، در دانش آموزان ایجاد انگیزه میکند و آنها نیز با شور و نشاط در کلاس حاضر می شوند و از درس خواندن، لذت می برند و همین عامل، آنها را به سوی خلاقیت و نوآوری و ظهور استعدادها و بیان اندیشه ها سوق خواهد داد.
ناگفته نماند که در این عرصه چنانچه معلمان، دارای تعهد و تخصص باشند در تمامی سطوح علمی، عاطفی، تربیتی و اجتماعی، روابط موفق تری را می‌توانند برقرار کنند که نتایج درخشنده تری را در پی خواهد داشت.